مقدمه:
دوربین های تحت شبکه یا IP علی رغم کیفیت فوق العاده ای که دارند، هزینه بالایی را بر دوش مصرف کننده می گذارند. در مقابل دوربینهای آنالوگ با کمترین هزینه قابل اجرا هستند ولی کیفیت تصاویر آنها به طور چشمگیری از دوربین های IP کمتر است. لذا کارشناسان حوزه امنیت به فکر راه حلی بودند تا به طور هم زمان ضمن کاهش هزینه های اجرای سیستم های مدار بسته، کیفیت تصاویر را نیز افزایش دهند. تا اینکه در سال 2010 میلادی استاندارد انتقال تصاویر کدگذاری شده HD بر بستر آنالوگ گسترش یافت. تکنولوژی Analog High Defintion یا به طور مختصر AHD در این زمینه یکی از مهمترین استانداردهاست.
آیا دوربین های AHD جایگزین دوربین های آنالوگ خواهند شد؟ این سوالیست که زمان به آن پاسخ خواهد داد!
مزایای سیستم AHD:
دوربین های AHD از کابل های کواکسیال برای انتقال تصاویر استفاده می کنند. لذا با تامین تجهیزات AHD براحتی می توان با استفاده از بستر کابل های دوربین های آنالوگِ موجود، نسبت به ارتقا سیستم اقدام نمود.
بهای تجهیزات AHD تنها اندکی از دوربین های آنالوگ بیشتر است که در ازای آن کیفیت تقریبا دو برابری را ارائه می دهند.
در صورتی که از دستگاههای ضبط AHD استفاده شود، می توان همچنان از دوربین های آنالوگ قبلی استفاده نمود و به تدریج نسبت به تامین دوربینهای AHD اقدام کرد.
کابل کشی در دوربین های IP توسط کابل شبکه دارای محدودیت طولی 100 متر بوده و در دوربین های آنالوگ نیز نویز پذیری بالایی وجود دارد. اما در دوربین های AHD در صورتی که از کابل های کواکسیال RG6 برای انتقال تصاویر استفاده شود، می توان تصاویر را، بدون نیاز به هیچگونه تقویت کننده ای (Repeater)، تا فاصله 1000 متری ارسال نمود. در صورت استفاده از کابل RG59 و کابل شبکه Cat5 (با زوج های به هم تابیده) این فاصله متناظراً به 500 متر و 320 متر کاهش می یابد که در صورت استفاده از کابل شبکه، استفاده از مبدل های LAN به RG ضروریست.
معایب سیستم AHD:
در ماه های پایانی سال 2014 میلادی توسعه کیفیت تصاویر دوربین های AHD تا سطح فول HD (معادل 1080p ) گسترش یافت که هم اکنون محصولات آنها در نسل دوم در کیفیت 2 مگا پیکسل نیز تولید شده ولی ،به دلیل تفاوت کدگذاری، امکان استفاده هم زمان با محصولات نسل اول را ندارد.